De in het Limburgse Geleen geboren kunstenares heeft ruim 20 jaar op Ameland gewoond. Het strand daar werd haar “achtertuin”, goed voor eindeloze wandelingen en gevuld met inspiratie, in de vorm van vogels, golven en geluiden. Iedere strandwandeling leverde daarnaast bruikbaar materiaal op. De ene keer een jerrycan of een brok hout, de andere keer een schedel, veren of een mooi stuk touw. Daarbij was niet onbelangrijk voor haar: het strand blijft een beetje schoner achter.

Inmiddels woont de kunstenares weer “aan de vaste wal”; direct aan de overkant van de waddenzee in Holwerd. Met uitzicht op de dijk en vanuit dezelfde inspiratie -vogels en strandvondsten- ontstaat haar werk. 

Het werkproces kan verschillende ingangen hebben. Wanneer materialen een specifieke vorm en kleur hebben, kan zij zich daardoor in haar onderwerpkeuze laten leiden.  Zo ontstond bijvoorbeeld -voor de kunstenares zelf onverwacht-  “Het blauwe paard”, waarin het paard uit de titel ’s-ochtends tijdens het jutten werd opgeraapt en diezelfde middag al een plek in een beeld-in-wording kreeg. Het paardje gaf aanleiding te spelen met kleur, compositie en -niet onbelangrijk- haar onderwerp; een molentje.

Een andere keer kan het zien van een roofvogel op jacht de inspiratie vormen om aan het werk te gaan. In haar opslag met gejutte materialen volgt dan de zoektocht naar de vondsten die qua kleur, vorm en materiaal passen bij het beeld in haar hoofd. En kan ze het daar niet vinden, dan moet ze opnieuw het strand op om te zoeken naar het nog ontbrekende stukje voor haar beeld.